Pruimendorp

De achtdaagse managementsretraite in Plume Village (Loubès-Bernac) nabij het Franse Sainte-Foy-la Grande kwam net op tijd in mijn leven binnengedwarreld.

Mindfulnessbeoefening is sedert jaren een belangrijk onderdeel in mijn leven, maar de diepte die ik hier ervaren heb is van onschatbare waarde. De dharmatalks (onderrichtingen gegeven door ervaren boeddhistische monniken) zijn er steeds van een schitterende kwaliteit. Je kan ze terugvinden via het internet. De meditaties (zittend, liggend, wandelend, werkend, omhelsend…) ervaarde ik als simpel en bevrijdend tegelijkertijd. De getuigenissen van leiders die mindfulness in hun leven en in hun werk hebben geïntegreerd inspireren mij. Aangezien we met zeven collegae aanwezig waren, konden we in onze kleine “sangha” uitwisselen wat dit alles met ons deed. We werkten afwisselend in de locaties Hameau du Bas (vrouwenklooster), Hameau du Haut (mannenklooster in Thénac). Zelf bezocht ik ook New House & Hameau du Milieu (verblijfshuizen) en Hameau Nouveau (vrouwenklooster) in Dieulivol.

De monniken verbazen mij over de manier waarop ze met de moderne wereld omgaan. Zij leven in eenvoud en tegelijkertijd zijn er internet, e-mail, smartphones, zonnepanelen, wasmachines, droogkasten, koffiezetapparaten, afwasmachines, auto’s, minibusjes, video’s, simultaanvertaling,….alles geïntegreerd in hun sobere aanpak. Ik ben verbouwereerd. Inspanning (elke dag om 5.30 uur op en slapen om 22 uur) en vreugde (samen zingen, eten, werken, mediteren, wandelen, spreken, lachen, rusten…) gaan er hand in hand. De nobele stilte is een heerlijke saus.

Het toeval wil (maar natuurlijk is er geen toeval) dat ik mijn kamer deel met de diepzinnige Canadese arts Wanda en de levendige Franse communicatiespecialiste Hélène. Vooral met Wanda heb ik een bijzondere relatie opgebouwd. Zij is gefascineerd door de dood en hoe ermee om te gaan. Door haar (en ook door andere ontmoetingen met onder andere Valérie en François) ontdekte ik de ware toedracht van deze retraite voor mij. De boodschap is hoopvol: het leven heelt zich telkens opnieuw.

Het vegetarische voedsel is mij ook meer dan goed bevallen. Ik ben van plan om nog meer in deze richting te gaan, eveneens met mijn gezin.

Na mijn bezoek aan Dieulivol (niet eenvoudig zonder auto) ontdekte ik via het internet dat er aan de kerk een Lourdesgrot is. Jammer dat ik dit niet eerder wist, maar wellicht zal ik weerkeren naar deze schitterende plekken. Op mijn terugweg heb ik via de halte in Bordeaux mijn collectie Lourdesgrotten dan toch nog kunnen aanvullen. In de tuin van het ziekenhuis Villa Pia, thans een ouderlingentehuis & een centrum voor alzheimerpatiënten plus een crèche, staat een prachtig exemplaar uit 1892. Lourdes zelf is niet zo heel ver van daar (250 km.), maar in mijn hart ben ik zelfs daar ook geweest.

Tijdens een picknick in de Happy Farm (alle groenten en fruit worden in de verschillende kloosters zelf gekweekt) zong één van de zusters het “Ave Maria”. Uiteraard werd ik hierdoor van mijn sokken geblazen, maar niet alléén ik…..Ook de andere deelnemers (circa 200) lieten tijdens de uitwisselingen in de leefgroepjes (het mijne heette Liberté of Vrijheid) weten dat zij onder de indruk waren.

Thich Nhat Hanh – de 91-jarige Viënamese monnik, vredesactivist, dichter en schrijver die aan de oorsprong ligt van deze levensgemeenschappen – hebben we helaas niet in levende lijve gezien. Hij verblijft momenteel in Thailand waar hij verder revalideert van een hersenbloeding. Maar zijn geest waait rond in de Villages des Pruniers en de vele boeken die hij schreef zijn zalig. Ik heb er me alvast nog een paar aangeschaft. Zij zijn vertaald in vele talen, ook in het Nederlands.

Dit avontuur per trein (5 verschillende treinen of het vliegtuig tot Bergerac om er te komen met pak en zak) is voor mij onvergetelijk en spoorverleggend. De vraag: ‘is er leven na de dood ?’ is getransformeerd in de vraag: ‘is er leven vóór de dood ?’ Een absolute aanrader voor wie met méér aandacht door dit leven wilt!